Flexion:aboriri

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

aboriri (Konjugation) (Latein)

zurück zu aboriri


Infinite Formen

Infinitive
Präsens aborīrī
Perfekt abortum, -am, -um esse,
aborsum, -am, -um esse
Futur abortūrum, -am, -um esse,
aborsūrum, -am, -um esse
Partizipien
Präsens aboriēns
Perfekt abortus, -a, -um,
aborsus, -a, -um
Futur abortūrus, -a, -um,
aborsūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum
passivische Bedeutung
Supinum I Supinum II
aboriendī aboriendus, -a, -um abortum,
aborsum
abortū,
aborsū


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Sg. 2. Pers. aborīre! aborītor!
Sg. 3. Pers. aborītor!
Pl. 2. Pers. aborīminī!
Pl. 3. Pers. aboriuntor!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. aborior aboriar
Sg. 2. Pers. aborīris aboriāris
Sg. 3. Pers. aborītur aboriātur
Pl. 1. Pers. aborīmur aboriāmur
Pl. 2. Pers. aborīmini aboriāminī
Pl. 3. Pers. aboriuntur aboriantur
Text
Imperfekt
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. aboriēbar aborīrer
Sg. 2. Pers. aboriēbāris aborīrēris
Sg. 3. Pers. aboriēbātur aborīrētur
Pl. 1. Pers. aboriēbāmur aborīrēmur
Pl. 2. Pers. aboriēbāminī aborīrēminī
Pl. 3. Pers. aboriēbantur aborīrentur
Text
Futur I
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. aboriar
Sg. 2. Pers. aboriēris
Sg. 3. Pers. aboriētur
Pl. 1. Pers. aboriēmur
Pl. 2. Pers. aboriēminī
Pl. 3. Pers. aborientur
Text
Perfekt
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. abortus, -a, -um sum,
aborsus, -a, -um sum
abortus, -a, -um sim,
aborsus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers. abortus, -a, -um es,
aborsus, -a, -um es
abortus, -a, -um sīs,
aborsus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers. abortus, -a, -um est,
aborsus, -a, -um est
abortus, -a, -um sit,
aborsus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers. abortī, -ae, -a sumus,
aborsī, -ae, -a sumus
abortī, -ae, -a sīmus,
aborsī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers. abortī, -ae, -a estis,
aborsī, -ae, -a estis
abortī, -ae, -a sītis,
aborsī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers. abortī, -ae, -a sunt,
aborsī, -ae, -a sunt
abortī, -ae, -a sint,
aborsī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. abortus, -a, -um eram,
aborsus, -a, -um eram
abortus, -a, -um essem,
aborsus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers. abortus, -a, -um erās,
aborsus, -a, -um erās
abortus, -a, -um essēs,
aborsus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers. abortus, -a, -um erat,
aborsus, -a, -um erat
abortus, -a, -um esset,
aborsus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers. abortī, -ae, -a erāmus,
aborsī, -ae, -a erāmus
abortī, -ae, -a essēmus,
aborsī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers. abortī, -ae, -a erātis,
aborsī, -ae, -a erātis
abortī, -ae, -a essētis,
aborsī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers. abortī, -ae, -a erant,
aborsī, -ae, -a erant
abortī, -ae, -a essent,
aborsī, -ae, -a essent
Text
Futur II
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. abortus, -a, -um erō,
aborsus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers. abortus, -a, -um eris,
aborsus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers. abortus, -a, -um erit,
aborsus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers. abortī, -ae, -a erimus,
aborsī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers. abortī, -ae, -a eritis,
aborsī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers. abortī, -ae, -a erunt,
aborsī, -ae, -a erunt