Chaonius

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

Chāonius (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv Chāonius Chāonia Chāonium
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:Chaonius

Worttrennung:

Cha·o·nius

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] sich auf Chaonien (Wikipedia) beziehend; speziell auf Dodona (Wikipedia): chaonisch, dodonäisch

Herkunft:

latinisierte Form der griechischen Bezeichnung Χαόνιος (Chaonios→ grc[1]

Synonyme:

[1] Chaonis

Sinnverwandte Wörter:

[1] Dodonaeus

Beispiele:

[1] „Audieras, et fama fuit; set carmina tantum
nostra valent, Lycida, tela inter Martia, quantum
Chaonias dicunt aquila veniente columbas.“[2]
[1] „Liber et alma Ceres, vestro si munere tellus
Chaoniam pingui glandem mutavit arista,
poculaque inventis Acheloia miscuit uvis;“[3]
[1] „plantis ecdurae coryli nascuntur et ingens
fraxinus Herculeaeque arbos umbrosa coronae
Chaoniique patris glandes, etiam ardua palma
nascitur et casus abies visura marinos.“[4]
[1] „protinus aerias Phaeacum abscondimus arces,
litoraque Epiri legimus portu que subimus
Chaonio et celsam Buthroti accedimus urbem.“[5]
[1] „instabat parte sinistra
Chaonius Molpeus, dextra Nabataeus Echemmon.“[6]
[1] „certatam lite deorum
Ambraciam versique vident sub imagine saxum
iudicis, Actiaco quae nunc ab Apolline nota est,
vocalemque sua terram Dodonida quercu
Chaoniosque sinus, ubi nati rege Molosso
inpia subiectis fugere incendia pennis.“[7]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „Chaonius“ (Zeno.org)
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 85

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „Chaonius“ (Zeno.org)
  2. Publius Vergilius Maro, Eclogae, 9, 11–13
  3. Publius Vergilius Maro, Georgica, 1, 7–9
  4. Publius Vergilius Maro, Georgica, 2, 65–68
  5. Publius Vergilius Maro, Aeneis, 3, 291–293
  6. Publius Ovidius Naso, Metamorphoses, 5, 162–163
  7. Publius Ovidius Naso, Metamorphoses, 13, 713–718