Carya
Carya (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, f, Toponym[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | Carya | —
|
Genitiv | Caryae | —
|
Dativ | Caryae | —
|
Akkusativ | Caryam | —
|
Vokativ | Carya | —
|
Ablativ | Caryā | —
|
Nebenformen:
Worttrennung:
- Ca·rya, Genitiv: Ca·ryae
Bedeutungen:
- [1] Gemeinde in Lakonien; Karyai
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen Καρύα (Karya☆) → grc[1]
Oberbegriffe:
- [1] civitas
Beispiele:
- [1] „Carya, civitas Peloponnensis, cum Persis hostibus contra Graeciam consensit.“ (Vitr. 1, 1, 5)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. Onomasticon 2. Band C, Teubner, Leipzig 1907–1913, ISBN 3-322-00000-1 , „Carya“ Spalte 222.
Quellen:
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. Onomasticon 2. Band C, Teubner, Leipzig 1907–1913, ISBN 3-322-00000-1 , „Carya“ Spalte 222.
- ↑ Vitruvius; Fritz Krohn (Herausgeber): De architectura. Libri decem. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive) , Seite 3.