Aprilis

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

Aprīlis (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Singular m f n
Nominativ Aprīlis Aprīle
Genitiv Aprīlis
Dativ Aprīlī
Akkusativ Aprīlem Aprīle
Ablativ Aprīlī
Plural m f n
Nominativ Aprīlēs Aprīlia
Genitiv Aprīlium
Dativ Aprīlibus
Akkusativ Aprīlēs Aprīlia
Ablativ Aprīlibus

Worttrennung:

Apri·lis

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] sich auf den April beziehend: April-

Abkürzungen:

[1] Apr.

Beispiele:

[1] „secundus, ut Fuluius scribit et Iunius, a Venere, quod ea sit Aphrodite; cuius nomen ego antiquis litteris quod nusquam inveni, magis puto dictum, quod ver omnia aperit, Aprilem.[1]
[1] „tu autem quadringentiens sestertium quod Idibus Martiis debuisti quonam modo ante Kalendas Aprilis debere desisti?“[2]
[1] „O praeclaram illam percursationem tuam mense Aprili atque Maio, tum cum etiam Capuam coloniam deducere conatus es!“[3]
[1] „tu, si intervallum longius erit mearum litterarum, ne sis admiratus; eram enim afuturus mense Aprili.[4]
[1] „quidam ita determinant: veterem semel a vindemia ante brumam, cum alii ablaqueare et stercorare satis putent, iterum ab Idibus Aprilibus, antequam concipiat, hoc est in VI idus Maias; dein prius quam florere incipiat et cum defloruerit et variante se uva.“[5]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] mensis Aprilis, Idus Apriles, Kalendae Apriles, Nonae Apriles

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „Aprilis“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 518
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 42

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ Aprīlis Aprīlēs
Genitiv Aprīlis Aprīlium
Dativ Aprīlī Aprīlibus
Akkusativ Aprīlem Aprīlēs
Vokativ Aprīlis Aprīlēs
Ablativ Aprīle
Aprīlī
Aprīlibus

Worttrennung:

Apri·lis, Plural: Apri·les

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] ursprünglich zweiter, dann vierter Monat des Jahres: April

Oberbegriffe:

[1] mensis

Beispiele:

[1] „Sex ubi, quae restant, luces Aprilis habebit,
in medio cursu tempora veris erunt,“[6]
[1] „Colles pinguis soli peracta satione trimestrium mense Martio, si vero tepor caeli siccitas que regionis suadebit, Februario statim proscindendi sunt, deinde ab Aprile medio usque in solstitium iterandi tertiandi que Septembri circa aequinoctium, ac totidem operis, quot uliginosi campi, excolitur iugerum talis agri.“[7]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „Aprilis
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „Aprilis“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 518
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 42

Quellen:

  1. Marcus Terentius Varro, De lingua latina, 6,33
  2. Marcus Tullius Cicero, In M. Antonium orationes Philippicae, 2,93
  3. Marcus Tullius Cicero, In M. Antonium orationes Philippicae, 2,100
  4. Marcus Tullius Cicero, Epistulae ad familiares, 7,18,3
  5. Caius Plinius Secundus, Naturalis historia, 17,189
  6. Publius Ovidius Naso, Fasti, 901–902
  7. Lucius Iunius Moderatus Columella, Res rustica, 2,4