Amestratini

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

Amestratini (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ
Amēstratīnī
Genitiv
Amēstratīnōrum
Dativ
Amēstratīnīs
Akkusativ
Amēstratīnōs
Vokativ
Amēstratīnī
Ablativ
Amēstratīnīs

Worttrennung:

kein Singular, Plural: A·mes·tra·ti·ni

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Einwohner von Amestratus: Amestratiner

Beispiele:

[1] „Quid? Amestratini miseri impositis ita magnis decumis ut ipsis reliqui nihil fieret, nonne tamen numerare pecunias coacti sunt?“[1]
[1] „at Amestratinos, homines tenuis, cum eorum decumas medimnis DCCC vendidisses Bariobali Venerio - cognoscite nomina publicanorum -, cogis eos plus lucri addere quam quanti venierant, cum magno venissent.“[2]
[1] „hoc nauarchi reliqui dicunt, hoc Netinorum foederata civitas publice dicit, hoc Amestratini, hoc Herbitenses, Agyrinenses, Tyndaritani publice dicunt,“[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „Amestratus“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 376
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 32

Deklinierte Form[Bearbeiten]

Worttrennung:

A·mes·tra·ti·ni

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Grammatische Merkmale:

Amestratini ist eine flektierte Form von Amestratinus.
Die gesamte Deklination findest du auf der Seite Flexion:Amestratinus.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag Amestratinus.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.

Quellen:

  1. Marcus Tullius Cicero, In Verrem II, 3,88
  2. Marcus Tullius Cicero, In Verrem II, 3,89
  3. Marcus Tullius Cicero, In Verrem II, 5,133