ὀσφύς
ὀσφύς (Altgriechisch)[Bearbeiten]
Substantiv, f[Bearbeiten]
Singular | Plural
| |
---|---|---|
Nominativ | ἡ ὀσφύς | αἱ ὀσφύες
|
Genitiv | τῆς ὀσφύος | τῶν ὀσφύων
|
Dativ | τῇ ὀσφύϊ | ταῖς ὀσφύσι
|
Akkusativ | τὴν ὀσφύν | τὰς ὀσφῦς
|
Vokativ | (ὦ) ὀσφύ | (ὦ) ὀσφύες
|
Nebenformen:
Worttrennung:
- ὀσ·φύς, Plural: ὀσ·φύ·ες
Umschrift:
- DIN 31634: osphys
Aussprache:
- IPA: […]
Bedeutungen:
- [1] Anatomie: Hüfte
Beispiele:
- [1] „κνίσῃ τε κῶλα συγκαλυπτὰ καὶ μακρὰν
ὀσφὺν πυρώσας δυστέκμαρτον εἰς τέχνην
ὥδωσα θνητούς,“[1] - [1] „Νώτου δὲ μέρη ὠμοπλάται δύο καὶ ῥάχις, ὑποκάτωθεν δὲ κατὰ τὴν γαστέρα ὀσφύς.“[2]
- [1] „σκέλεα δὲ ἀποτάμνουσι καὶ τὴν ὀσφὺν ἄκρην καὶ τοὺς ὤμους τε καὶ τὸν τράχηλον.“[3]
- [1] „Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωάννης εἶχεν τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ,“[4]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[*] Übersetzungen umgeleitet
Für [1] siehe Übersetzungen zu Hüfte1 f |
- [1] Wilhelm Gemoll: Griechisch-deutsches Schul- und Handwörterbuch. Von W. Gemoll und K. Vretska. 10. Auflage. Oldenbourg, München 2006, ISBN 978-3-637-00234-0 , Seite 591
- [1] Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch - Deutsches Handwörterbuch (in zwei Bänden). 3. Auflage. Vieweg und Sohn, Braunschweig 1914 , Band 2, Seite 401, Eintrag „ὀσφύς“
Quellen: