ἀχάτης

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ἀχάτης (Altgriechisch)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Singular Plural

Nominativ ὁ ἀχάτης οἱ ἀχάται

Genitiv τοῦ ἀχάτου τῶν ἀχατῶν

Dativ τῷ ἀχάτῃ τοῖς ἀχάταις

Akkusativ τὸν ἀχάτην τοὺς ἀχάτας

Vokativ (ὦ) ἀχάτα (ὦ) ἀχάται

Worttrennung:

ἀ·χά·της, Plural: ἀ·χά·ται

Umschrift:

DIN 31634: achatēs

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Geologie, speziell Mineralogie: Achat

Herkunft:

vielleicht handelt es sich um eine Entlehnung; das Toponym sowie Anthroponym Ἀχάτης (Achatēs→ grc sind jedoch aus dem Substantiv ἀχάτης (achatēs→ grc entstanden[1]

Oberbegriffe:

[1] λίθος

Beispiele:

[1] „καλὸς δὲ λίθος καὶ ὁ ἀχάτης ὁ ἀπὸ τοῦ Ἀχάτου ποταμοῦ τοῦ ἐν Σικελίᾳ καὶ πωλεῖται τίμιος.“[2]
[1] „ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ τρίτος ἔνατος ὢν τοῖς πᾶσι, τετάρτου δὲ στίχου χρυσόλιθος μὲν πρόκειται, μετὰ δὲ αὐτὸν ὄνυξ, εἶτα βήρυλλος, τελευταῖος οὗτος.“[3]
[1] „τοῦ δ’ ἂν ἐπὶ πλευρῇσιν ἴδοις εὐωπὸν ἀχάτην,
κείμενον οἷα κύλινδρον ἐπὶ χθονός, ὅν ῥ’ ἀπὸ πέτρης
χειμερίου ποταμοῖο κάτω σύρουσι χαράδραι.“[4]
[1] „ἑτέρης δὲ μεσόμφαλος αἴθοπι κόσμῳ
λεπτοφαὴς σέλας ὑγρὸν ἀπέπτυεν Ἰνδὸς ἀχάτης.[5]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „ἀχάτης“.
[1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „ἀχάτης“.

Quellen:

  1. Pierre Chantraine: Dictionnaire étymologique de la langue grecque. Histoire des mots. mit einem Supplement versehene Neuauflage der 1. Auflage. Klincksieck, Paris 1999, ISBN 2-252-03277-4, Seite 149.
  2. Theophrastus, De lapidibus, 31–32
  3. Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, 3,168–169
  4. Dionysius, Orbis descriptio, 1075–1077
  5. Nonnus, Dionysiaca, 5,169–170