θεοπροπία
θεοπροπία (Altgriechisch)[Bearbeiten]
Substantiv, f[Bearbeiten]
Singular | Plural
| |
---|---|---|
Nominativ | ἡ θεοπροπία | αἱ θεοπροπίαι
|
Genitiv | τῆς θεοπροπίας | τῶν θεοπροπιῶν
|
Dativ | τῇ θεοπροπίᾳ | ταῖς θεοπροπίαις
|
Akkusativ | τὴν θεοπροπίαν | τὰς θεοπροπίας
|
Vokativ | (ὦ) θεοπροπία | (ὦ) θεοπροπίαι
|
Worttrennung:
- θε·ο·προ·πία, Plural: θε·ο·προ·πί·αι
Umschrift:
- DIN 31634: theopropia
Bedeutungen:
- [1] Religion: Götterzeichen, Prophezeiung, Orakelspruch
Synonyme:
- [1] θεοπρόπιον
Beispiele:
- [1] „οὐ μὰ γὰρ Ἀπόλλωνα διίφιλον, ὦι τε σὺ, Κάλχαν, / εὐχόμενος Δαναοῖσι θεοπροπίας ἀναφαίνεις, / οὔ τις ἐμέο ζῶντος καὶ ἐπὶ χθονὶ δερκομένοιο / σοὶ κοίληις παρὰ νηυσὶ βαρείας χεῖρας ἐποίσει / συμπάντων Δαναῶν, οὐδ’ ἢν Ἀγαμέμνονα εἴπηις, / ὃς νῦν πολλὸν ἄριστος ἐνὶ στρατῶι εὔχεται εἶναι.“ (Hom. Il. 1,86–91)[1]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] Religion: Götterzeichen, Prophezeiung, Orakelspruch
- [1] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „θεο-προπία“.
- [1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „θεοπροπία“.
Quellen:
- ↑ Homerus; Martin L. West (Herausgeber): Ilias. stereotype 1. Auflage. Volumen prius Rhapsodias I–XII continens, K. G. Saur, München/Leipzig 2006, ISBN 978-3-598-71430-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1998) , Seite 9–10.