berlinka

berlinka (język polski)

wymowa:

IPA: [bɛrˈlʲĩnka], AS: [berlʹĩnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mieszkanka Berlina

(1.2) żegl. nieduży, kryty, żaglowy statek rzeczny, używany do przewożenia towarów; transportowa duża łódź żaglowa; zob. też berlinka (statek) w Wikipedii

(1.3) hist. podróżny resorowany pojazd konny z krytym, oszklonym nadwoziem i czterema lub dwoma miejscami siedzącymi

(1.4) hist. rodzaj tramwaju z końca XIX wieku

(1.5) numizm. pruska moneta srebrna, wybijana także z polskim stemplem

(1.6) gastr. rodzaj wędliny w postaci cienkiej kiełbaski, odmiana parówki

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	berlinka	berlinki
dopełniacz	berlinki	berlinek
celownik	berlince	berlinkom
biernik	berlinkę	berlinki
narzędnik	berlinką	berlinkami
miejscownik	berlince	berlinkach
wołacz	berlinko	berlinki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) berlinianka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Berlin mrz, berlinianka ż

forma męska berlińczyk mos

przym. berliński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: berlińczyk

• czeski: (1.1) Berlíňanka ż
• esperanto: (1.1) berlinanino
• francuski: (1.1) Berlinoise ż
• kataloński: (1.1) berlinesa ż
• niemiecki: (1.1) Berlinerin ż
• rosyjski: (1.1) берлинка ż
• słowacki: (1.1) Berlínčanka ż
• słoweński: (1.1) Berlinčanka ż
• ukraiński: (1.1) берлінка ż
• włoski: (1.1) berlinese ż

źródła: