pistor

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

pīstor (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ pīstor pīstōrēs
Genitiv pīstōris pīstōrum
Dativ pīstōrī pīstōribus
Akkusativ pīstōrem pīstōrēs
Vokativ pīstor pīstōrēs
Ablativ pīstōre pīstōribus

Worttrennung:

pīs·tor, Genitiv: pis·tō·ris

Bedeutungen:

[1] klassischlateinisch: Bäcker
[2] klassischlateinisch: Müller, besonders der mit einer Handmühle mahlende Müller, Handmüller

Beispiele:

[1]
[2] „turba est nunc apud aram. an te ibi vis inter istas vorsarier / prosedas, pistorum amicas, reginas alicarias, / miseras schoeno delibutas servilicolas sordidas, / quae tibi olant stabulum statumque, sellam et sessibulum / quas adeo hau quisquam umquam liber tetigit neque duxit domum, / servolorum sordidulorum scorta diobolaria?“ (Plaut. Poen. 265–270)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „pistor
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „pistor
[1, 2] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „pistor
[1, 2] Albert Martin Latein-Deutsch, Stichwort: „pistor
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „pistor“ (Zeno.org)

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Poenulus, Vers 265–270.