pigwa

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

pigwa (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ pigwa pigwy
Genitiv pigwy pigw
Dativ pigwie pigwom
Akkusativ pigwę pigwy
Instrumental pigwą pigwami
Lokativ pigwie pigwach
Vokativ pigwo pigwy

Worttrennung:

pig·wa, Plural: pig·wy

Aussprache:

IPA: [ˈpʲiɡva], Plural: [ˈpʲiɡvɨ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild pigwa (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] Botanik: Quitte, Quittenbaum (Cydonia)
[2] Frucht von [1]; Quitte

Herkunft:

seit der 2. Hälfte des 15. Jahrhunderts bezeugte[1] Entlehnung aus dem althochdeutschen fīga → goh, das sich seinerseits auf das lateinische ficus → la zurückführen lässt[2][3]; siehe auch alttschechisch pihva → cs; aus dem Polnischen wurde wiederum das russische (dialektale) пигва (pigva→ ru entlehnt[3]

Oberbegriffe:

[1] krzew, drzewo, roślina
[2] owoc

Beispiele:

[1] W sadzie kwitną pigwy.
Im Garten blühen die Quitten.
[2] Kupiłam konfiturę z pigwy.
Ich habe eine Konfitüre aus Quitten gekauft.

Wortbildungen:

[1] pigwowiec

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Polnischer Wikipedia-Artikel „pigwa
[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „pigwa
[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „pigwa
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „pigwa
[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „pigwa“
[1] Jadwiga Anioł-Kwiatkowska: Wielojęzyczny słownik florystyczny. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2003, ISBN 83-229-1965-4, „3743. Pigwa“ Seite 166.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „pigwa

Quellen:

  1. Aleksander Brückner: Słownik etymologiczny języka polskiego. Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927 (Wikisource), Seite 413.
  2. Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „pigwa
  3. 3,0 3,1 Max Vasmer: Russisches etymologisches Wörterbuch. Этимологический словарь русского языка, Перевод с немецкого и дополнения члена-корреспондента АН СССР О. Н. Трубачева. Под редакцией и с предисловием проф. Б. А. Ларина. 2. Auflage. 3 Муза–Сят, Прогресс, Moskau 1987, „пигва“ Seite 259.