opus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

opus (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ opus opera
Genitiv operis operum
Dativ operī operibus
Akkusativ opus opera
Vokativ opus opera
Ablativ opere operibus

Worttrennung:

o·pus, Genitiv: o·pe·ris

Bedeutungen:

[1] klassischlateinisch: die Arbeit, die Beschäftigung
[2] klassischlateinisch: das Werk, die fertige Arbeit
[3] klassischlateinisch: die Tat, das Tun
[4] klassischlateinisch: die Handarbeit, die Kunst
[5] klassischlateinisch: die Mühe, die Anstrengung

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

opus est

Wortbildungen:

opus albarium, opus antiquum, opus caementitium, opus dei, opus incertum, opus implectum, opus listatum, opus latericum, opus quadratum, opus reticulatum, opus signinum, opus spicatum

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „opus
[1–5] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „opus“ (Zeno.org)
[1–5] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 354, Eintrag „opus“