hund

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

hund (Dänisch)[Bearbeiten]

Substantiv, u[Bearbeiten]

  Singular

Plural
Unbestimmt en hund

hunde

Bestimmt hunden

hundene

Worttrennung:

hund, Plural: hun·de

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Hund

Unterbegriffe:

[1] blodhund, førerhund, gravhund, grævlingehund, gårdhund, hunhund, jagthund, kamphund, lænkehund, politihund, racehund, schæferhund, skødehund, slædehund, sporhund, sælhund, ulvehund, vagthund

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

Adjektive: hundesyg, hundsk
Substantive: hundebid, hundedage, hundeejer, hundefører, hundehalsbånd, hundehoved, hundehus, hundehale, hundehvalp, hundehår, hundekiks, hundeliv, hundelort, hundeopdrætter, hundepension, hundepisk, hunderace, hundeskat, hundeskål, hundeslæde, hundesnor, hundesnude, hundesport, hundesyge, hundetegn, hundeudstilling, hundevagt, hundeven, hundevæddeløb

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Dänischer Wikipedia-Artikel „hund
[1] Den Danske Ordbog: „hund
[1] Ordbog over det danske Sprog: „hund
[1] PONS Dänisch-Deutsch, Stichwort: „hund
[1] dict.cc Dänisch-Deutsch, Stichwort: „hund
[1] Langenscheidt Dänisch-Deutsch, Stichwort: „hund

hund (Norwegisch)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Singular Plural
Unbestimmt Bestimmt Unbestimmt Bestimmt
Bokmål en hund hunden hunder hundene
Nynorsk ein hund hunden hundar hundane
Für Informationen zur Genitivform siehe Norwegische Sprache

Worttrennung:

hund, Plural: hun·der

Aussprache:

IPA: [hʉn]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Hund

Herkunft:

von altnordisch hundr[1]

Oberbegriffe:

[1] dyr, husdyr

Unterbegriffe:

[1] blodhund, elghund, fuglehund, harehund, jakthund, trekkhund

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

hundebånd, hundemat, hundeslede, hundespann, hundevalp

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Norwegischer Wikipedia-Artikel „hund
[1] Heinzelnisse: „hund
[1] PONS Norwegisch-Deutsch, Stichwort: „hund
[1] dict.cc Norwegisch-Deutsch, Stichwort: „hund

Quellen:

  1. Nynorskordboka og Bokmålsordboka „hund

hund (Schwedisch)[Bearbeiten]

Substantiv, u[Bearbeiten]

Utrum Singular Plural
unbestimmt bestimmt unbestimmt bestimmt
Nominativ (en) hund hunden hundar hundarna
Genitiv hunds hundens hundars hundarnas

Worttrennung:

hund, Plural: hun·dar

Aussprache:

IPA: [hɵnd]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild hund (Info)

Bedeutungen:

[1] Hund

Synonyme:

[1] Slang: jycke, kindersprachlich: vovve, abwertend: byracka, hundracka

Oberbegriffe:

[1] däggdjur, djur, husdjur

Unterbegriffe:

[1] afghanhund, draghund, fågelhund, fårhund, grythund, jakthund, kamphund, knähund, ledarhund, polishund, rashund, sällskapshund, vakthund, vallhund, vinthund

Beispiele:

[1] Går du ut med hunden?
Gehst du mit dem Hund raus?

Sprichwörter:

det är svårt att lära gamla hundar att sitta

Redewendungen:

bära hundhuvudet, där ligger hunden begraven, döma hunden efter håren, här ligger en hund begraven, som hund och katt, vara klok som en hund

Wortbildungen:

hundbajs, hundfoder, hundgård, hundkex, hundkoja, hundkoppel, hundmat, hundskall, hundskatt, hundspann, hundutställning, hundvalp, hundväder

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Schwedischer Wikipedia-Artikel „hund
[1] Svenska Akademiens Ordbok „hund
[1] Svenska Akademien (Herausgeber): Svenska Akademiens ordlista över svenska språket. (SAOL). 13. Auflage. Norstedts Akademiska Förlag, Stockholm 2006, ISBN 91-7227-419-0, Stichwort »hund«, Seite 346
[1] Lexin „hund
[1] dict.cc Schwedisch-Deutsch, Stichwort: „hund