humanus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

hūmānus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv hūmānus hūmāna hūmānum hūmānē
humaniter
Komparativ hūmānior hūmānior hūmānius hūmānius
Superlativ hūmānissimus hūmānissima hūmānissimum hūmānissimē
Alle weiteren Formen: Flexion:humanus

Worttrennung:

hū·mā·nus, hū·mā·na, hū·mā·num

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele: Lautsprecherbild humanus (klassisches Latein) (Info)

Bedeutungen:

[1] sich auf den Menschen beziehend, zum Menschen gehörig; menschlich
[2] übertragen: menschlich, menschenfreundlich, leutselig, freundlich
[3] übertragen: gebildet, kultiviert

Herkunft:

verwandt mit homo, homin- → la „der Mensch“ und humus → la „Erdboden“

Gegenwörter:

[1] divinus
[2] inhumanus, superbus
[3] immanis

Beispiele:

[1] „humana matre natus, humano patre / mirari non est aequom sibi si praetimet;“ (Plaut. Amph. prol. 28–29)[1]
[2]

Wortbildungen:

humanitas, humanitus

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „humanus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 3092-3093.
[1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „humanus

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 28–29.

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ hūmānus hūmānī
Genitiv hūmānī hūmānōrum
Dativ hūmānō hūmānīs
Akkusativ hūmānum hūmānōs
Vokativ hūmāne hūmānī
Ablativ hūmānō hūmānīs

Worttrennung:

hu·ma·nus, Genitiv: hu·ma·ni

Bedeutungen:

[1] Mensch

Herkunft:

Konversion aus dem Adjektiv humanus

Synonyme:

[1] homo

Beispiele:

[1] „namque nullum peius macerat humanum / quamde mare saevom: vires cui sunt magnae / topper confringent inportunae undae“ (Andr. 18,1–3)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „humanus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 3092-3093.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 6. Band, 3. Teil H – Hystrix, Teubner, Leipzig 1936–1942, ISBN 3-322-00000-1, „humanus“ Spalte 3091

Quellen:

  1. Jürgen Blänsdorf (Herausgeber): Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. 4. vermehrte Auflage. De Gruyter, Berlin, New York 2011, ISBN 978-3-11-020915-0, Seite 26.