finska

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

finska (Schwedisch)[Bearbeiten]

Substantiv, u[Bearbeiten]

Utrum Singular Plural
unbestimmt bestimmt unbestimmt bestimmt
Nominativ (en) finska finskan finskor finskorna
Genitiv finskas finskans finskors finskornas

Worttrennung:

fin·ska

Aussprache:

IPA: [ˇfinska]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Einwohnerin Finnlands oder eine aus Finnland stammende Frau
[2] kein Plural: Sprache, die in Finnland gesprochen wird

Synonyme:

[1] finländska

Beispiele:

[1] Talar du finska?
Sprechen Sie Finnisch?

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Svenska Akademiens Ordbok „skörd
[1, 2] Svenska Akademien (Herausgeber): Svenska Akademiens ordlista över svenska språket. (SAOL). 13. Auflage. Norstedts Akademiska Förlag, Stockholm 2006, ISBN 91-7227-419-0, Stichwort »finska« "finska", Seite 212
[1, 2] Lexin „finska

Deklinierte Form[Bearbeiten]

Worttrennung:

fins·ka

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Grammatische Merkmale:

  • Positivattribut Singular bestimmte Form Neutrum des Adjektivs finsk
  • Positivattribut Singular bestimmte Form Utrum des Adjektivs finsk
  • Positivattribut Plural des Adjektivs finsk
    • Nominativ Plural Neutrum des Adjektivs finsk
    • Nominativ Plural Utrum des Adjektivs finsk
    • Genitiv Plural Neutrum des Adjektivs finsk
    • Genitiv Plural Utrum des Adjektivs finsk
    • Dativ Plural Neutrum des Adjektivs finsk
    • Dativ Plural Utrum des Adjektivs finsk
    • Akkusativ Plural Neutrum des Adjektivs finsk
    • Akkusativ Plural Utrum des Adjektivs finsk
  • Prädikativ Plural Neutrum des Adjektivs finsk
  • Prädikativ Plural Utrum des Adjektivs finsk
finska ist eine flektierte Form von finsk.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag finsk.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.