favonius
favonius (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, m[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | favōnius | favōniī |
Genitiv | favōniī | favōniōrum |
Dativ | favōniō | favōniīs |
Akkusativ | favōnium | favōniōs |
Vokativ | favōnie | favōniī |
Ablativ | favōniō | favōniīs |
Worttrennung:
- fa·vo·ni·us, Genitiv: fa·vo·nii
Bedeutungen:
- [1] lauer Wind aus dem Westen; Westwind
Synonyme:
- [1] zephyrus
Oberbegriffe:
- [1] ventus
Beispiele:
- [1] „ager oleto conserundo, qui in ventum favonium spectabit et soli ostentus erit: alius bonus nullus erit.“ (Cato agr. 6,2)[1]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „zephyrus“
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „favonius“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2706–2707.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „favonius“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „Favonius“ Seite 747.
Quellen:
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 16.