bufo

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

būfō (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ būfō būfōnēs
Genitiv būfōnis būfōnum
Dativ būfōnī būfōnibus
Akkusativ būfōnem būfōnēs
Vokativ būfō būfōnēs
Ablativ būfōne būfōnibus

Worttrennung:

bu·fo, Plural: bu·fo·nes

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Zoologie: Kröte

Beispiele:

[1] „tum variae inludant pestes: saepe exiguus mus
sub terris posuitque domos atque horrea fecit,
aut oculis capti fodere cubilia talpae,
inventusque cavis bufo et quae plurima terrae
monstra ferunt, populatque ingentem farris acervom
curculio atque inopi metuens formica senectae.“[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „bufo
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „bufo“ (Zeno.org)
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 68

Quellen:

  1. Publius Vergilius Maro, Georgica, 1, 181–186