bacatus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

bācātus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv bācātus bācāta bācātum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:bacatus

Worttrennung:

ba·ca·tus, ba·ca·ta, ba·ca·tum

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] mit Perlen besetzt, mit Perlen versetzt, Perlen-

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv baca → la „die Perle“[1]

Beispiele:

[1] „praeterea sceptrum Ilione quod gesserat olim,
maxima natarum Priami, colloque monile
bacatum et duplicem gemmis auroque coronam.“[2]
[1] „hic Phrygiam vestem et bacatum induta monile,
postquam illum infelix hausit, quo munera primum
sunt conspecta, diem et convivia mente reduxit
festasque adventu mensas te que ordine Troiae
narrantem longos se pervigilante labores,
in portus amens rorantia lumina flexit.“[3]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] monile bacatum

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „bacatus“ (Zeno.org)
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 61

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „bacatus“ (Zeno.org)
  2. Publius Vergilius Maro, Aeneis, 1, 653–655
  3. Silius Italicus, Punica, 8, 134–139
Ähnliche Wörter:
bacchatus