audibilis

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

audibilis (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv audibilis audibilis audibile
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:audibilis

Worttrennung:

au·di·bi·lis

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: hörbar

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb audire → la[1] mit dem Suffix -bilis → la

Gegenwörter:

[1] inaudibilis

Beispiele:

[1] „de numero autem cubitorum sic quidam ante nos aestimaverunt, quod quinque sensus triplicem collectionem habeant, eo quod visus visibile videt et auditus audibile audit et odoratus odorabile odoratur et gustatus gustabile gustat et tactus quod tangendi substantiae subiacet tangit.“ (Ambr. Noe 15,52)[2]
[1] „Quod illa visibilia sunt, haec audibilia; cur enim non et hoc nomen admittas, si admisimus significabilia?“ (Aug. mag. 4,8)[3]

Entlehnungen:

französisch: audible

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „audibilis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 714.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „audibilis“ Spalte 1259–1260.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „audibilis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 714.
  2. Sanctus Ambrosius: Opera. Herausgeber: Karl Schenkl (= Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum. Band XXXII). Pars prima: Exameron, De paradiso, de Cain et Abel, De Noe, de Abraham, de Isaac, De bono mortis. Prag/Wien/Leipzig 1896 (Internet Archive)., Seite 449–450.
  3. Sanctus Aurelius Augustinus: Opera (= Corpus Christanorum, Series Latina. Band XXIX). Pars II, 2: Contra Academicos, De beata vita, De ordine, De magistro, De libero arbitrio. Brepolis, Turnholt 1970., Seite 166.