archon

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

archon (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ archōn archontēs
Genitiv archontis archontum
Dativ archontī archontibus
Akkusativ archontem archontēs
archontas
Vokativ archōn archontēs
Ablativ archonte archontibus

Worttrennung:

ar·chon, Genitiv: ar·chon·tis

Bedeutungen:

[1] Politik: höchster Beamter in Athen; Archon, Archont
[2] Religion: Vorsteher einer Synagoge; Synagogenvorsteher
[3] übertragen: hoher Beamter

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἄρχων (archōn→ grc[1][2]

Synonyme:

[2] archisynagogus
[3] princeps

Beispiele:

[1] „morietur Epicurus cum duo et septuaginta annos vixerit archonte Pytharato“ (Cic. fat. 19)[3]
[1] „huius filius Medon primus archon Athenis fuit. ab hoc posteri apud Atticos dicti Medontidae; sed hic insequentesque archontes usque ad Charopem, dum viverent, eum honorem usurpabant.“ (Vell. 1,2,2)[4]
[1] „Tum Athenis perpetui archontes esse desierunt, cum fuisset ultimus Alcmaeon, coeperuntque in denos annos creari;“ (Vell. 1,8,3)[5]
[1] „Possum et aliter principium interpretari, non ab re tamen; nam et in Graeco principii vocabulum, quod est ἀρχή, non tantum ordinativum sed et potestativum capit principatum, unde et archontes dicunt principes et magistratus.“ (Tert. adv. Herm. 19,5)[6]
[2] „Quis denique patriarches, quis prophetes, quis levites aut sacerdos aut archon, quis vel postea apostolus aut evangeLizator aut episcopus invenitur coronatus?“ (Tert. cor. 9,1)[7]
[2] „Nam et archontas Sodomorum appellat archontas Iudaeorum et populum ipsum populum Gomorrhae vocat“ (Tert. adv. Marc. 3,13,9)[8]
[2] „Cum huic negotio accingerentur apostoli renuntiaverunt presbyteris et archontibus et sacerdotibus Iudaeorum, an non?“ (Tert. adv. Marc. 3,22,2)[9]
[3] „Et merito non decebat manumissos rursus iugo servitutis, id est legis adstringi, iam psalmo adimpleto: disrumpamus vincula eorum et abiciamus a nobis iugum ipsorum, postquam archontes congregati sunt in unum adversus dominum et adversus Christum ipsius.“ (Tert. adv. Marc. 5,4,9)[10]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „archon
[1, 3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „archon“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 546-547.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „archon
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „archon“ Seite 179.
[1–3] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „archon“ Spalte 466–467.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „archon“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 546.
  2. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „archon“ Seite 179.
  3. Marcus Tullius Cicero: De divinatione, De fato / Timaeus. In: Wilhelm Ax (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 1. Auflage. Fasc. 46, B. G. Teubner, Stuttgart 1965 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1938), Seite 139.
  4. Velleius Paterculus; W. S. Watt (Herausgeber): Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo. korr. Nachruck der 1. Auflage. B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1998, ISBN 3-8154-1873-9 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana; Erstauflage: 1988), Seite 2.
  5. Velleius Paterculus; W. S. Watt (Herausgeber): Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo. korr. Nachruck der 1. Auflage. B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1998, ISBN 3-8154-1873-9 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana; Erstauflage: 1988), Seite 5.
  6. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 413.
  7. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars II: Opera montanistica, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 1052.
  8. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 525.
  9. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 538.
  10. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 674.