anulus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch
(Weitergeleitet von annulus)

ānulus (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ ānulus ānulī
Genitiv ānulī ānulōrum
Dativ ānulō ānulīs
Akkusativ ānulum ānulōs
Vokativ ānule ānulī
Ablativ ānulō ānulīs

Alternative Schreibweisen:

annulus

Worttrennung:

a·nu·lus

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Ring, Fingerring
[2] ringförmige Verzierung an einer dorischen Säule
[3] Locke
[4] mittellateinisch: der Reifen (als Spiel- und Sportgerät)

Beispiele:

[1] „In viam cum ibis, apsinthi pontici surculum sub anulo habeto.“ (Cato agr. 159)[1]
[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1–4] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „anulus“ (Zeno.org)
[1, 3, 4] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „anulus

Quellen:

  1. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 113.