aloes

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

aloes (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ aloes aloesy
Genitiv aloesa aloesów
Dativ aloesowi aloesom
Akkusativ aloes aloesy
Instrumental aloesem aloesami
Lokativ aloesie aloesach
Vokativ aloesie aloesy

Anmerkung:

Das Substantiv aloes wurde bis in 16. Jahrhundert als Femininum verwendet.[1][2]

Nebenformen:

archaisch: aloa, aloe

Worttrennung:

a·lo·es, Plural: a·lo·e·sy

Aussprache:

IPA: [aˈlɔ.ɛs], Plural: [alɔˈɛsɨ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild aloes (Info)

Bedeutungen:

[1] Botanik: Aloe (Aloe)
[2] Saft von einigen Aloearten; Aloe

Oberbegriffe:

[1] roślina
[2] sok

Unterbegriffe:

[1] aloes zwyczajny

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] aloesowy

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „aloes
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „aloes
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „aloes
[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 45.
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „aloes
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „aloes“
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 26.
[1, 2] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „aloe, aloes, alona“, Seite 13.
[1, 2] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 145.
[1] Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat), Seite 33.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „aloes

Quellen:

  1. Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat), Seite 33.
  2. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 145.