aksamitny

aksamitny (Polnisch)

Adjektiv

Positiv	Komparativ	Superlativ
aksamitny	—	—
Alle weiteren Formen: Flexion:aksamitny

Nicht mehr gültige Schreibweisen:

archaisch: axamitny

Nebenformen:

[1] archaisch: aksametny, aksamietny, aksamintny, eksamitny

Worttrennung:

ak·sa·mit·ny

Aussprache:

IPA: [aksaˈmʲitnɨ]

Hörbeispiele:  aksamitny ^(Info)

Bedeutungen:

[1] aus Samt gefertigt; samten, Samt-

[2] übertragen: an Samt in seiner Weichheit und Glätte erinnernd; samtig, samten, samtartig, samtweich

[3] übertragen: samtig, sanft, fein, angenehm

Herkunft:

seit 1493 bezeugte Ableitung zu dem Substantiv aksamit ^→ pl

Synonyme:

[1] archaisch: aksamitowy

Sinnverwandte Wörter:

[2] gładki, miękki

[3] arcydelikatny, delikatny, jedwabny, łagodny, przyjemny, rozkoszny

Gegenwörter:

[2] szorstki

Beispiele:

[1]  „Przy samych drzwiach stał krępy człowiek w granatowej czapce i paltocie z aksamitnym kołnierzem gorszego gatunku.“

[1] „Wszedł cicho młody, szczupły Żyd w czarnym atłasowym chałacie, podpasanym czerwoną chustką, na tyle głowy miał czarną aksamitną jarmułkę, złote kędzierzawe włosy i brodę, twarz długą, gęsto obsypaną piegami, nos haczykowaty, wąskie, bardzo czerwone usta, oczy okrągłe, bursztynowe, obwiedzione czerwonemi powiekami, prawie bez rzęs i brwi.“

[2]

[3] „Powoli jednak uspokoiła się, a jej aksamitne oczy przybrały zwykły wyraz łagodnego smutku.“

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] aksamitna wstążka

[2] aksamitne policzki, aksamitne usta

[3] aksamitne dźwięki, aksamitny głos, aksamitne życie

Wortbildungen:

[2, 3] aksamitnie

[2] aksamitność; krowiak aksamitny, pokrzewka aksamitna, ryjówka aksamitna

[3] aksamitna rewolucja

Übersetzungen

 [1] aus Samt gefertigt; samten, Samt-

Deutsch: samten, Samt-

 [2] ?

Deutsch: samtig, samten, samtartig, samtweich

 [3] übertragen: samtig, sanft, fein, angenehm

Deutsch: samtig, sanft, fein, angenehm

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1–3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „aksamitny“

[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „aksamitny“

[1–3] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0 , Seite 37–38.

[1–3] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7 , Seite 14.

[1–3] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 164.

[1–3] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , Seite 23

[1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „aksamitny“

[1–3] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „aksamitny“

[1–3] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 19.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 12.

[1, 2] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „axamitny“, Seite 35.

[1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat) , Seite 96.

[1] Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat) , Seite 21.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „aksamitny“

Quellen: