agaso

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

agāso (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ agāso agāsōnēs
Genitiv agāsōnis agāsōnum
Dativ agāsōnī agāsōnibus
Akkusativ agāsōnem agāsōnēs
Vokativ agāso agāsōnēs
Ablativ agāsōne agāsōnibus

Worttrennung:

a·ga·so, Plural: a·ga·so·nes

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Reitknecht, Pferdeknecht, Stallknecht
[2] Eseltreiber
[3] übertragen, abwertend: ein unerfahrener, ungeschickter Diener: Tölpel, Tollpatsch

Synonyme:

[1] calo

Beispiele:

[1] „egomet mihi comes, calator, equos, agaso, armiger:“[1]
[1] „mulis strata detrahi iubet binis que tantum centunculis relictis agasones partim captivis partim aegrorum armis ornatos inponit.“[2]
[1] „munera mitti legatis ex binis milibus aeris censuerunt; duobus fratribus regulis haec praecipua, torques duo ex quinque pondo auri facti, et vasa argentea quinque ex viginti pondo, et duo equi phalerati cum agasonibus, et equestria arma ac sagula, et comitibus eorum uestimenta, liberis seruisque.“[3]
[2] „iamque confecta bona parte mortiferae viae continaberis claudum asinum lignorum gerulum cum agasone simili,“[4]
[3] „adde hos praeterea casus, aulaea ruant si,
ut modo, si patinam pede lapsus frangat agaso.[5]
[3] „heu steriles veri, quibus una Quiritem
vertigo facit! hic Dama est: non tressis agaso,
vappa lippus et in tenui farragine mendax.“[6]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „agaso“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 240
[1, 3] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 23

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus, Mercator, 852
  2. Titus Livius, Ab urbe condita, 7,14,7
  3. Titus Livius, Ab urbe condita, 43,5,8
  4. Apuleius, Metamorphoses, 6,18
  5. Quintus Horatius Flaccus, Sermones, 2,8,71–72
  6. Aules Persius Flaccus, Saturae, 5,75–77