adiutantka

adiutantka (Polnisch)

Substantiv, f

	Singular	Plural
Nominativ	adiutantka	adiutantki
Genitiv	adiutantki	adiutantek
Dativ	adiutantce	adiutantkom
Akkusativ	adiutantkę	adiutantki
Instrumental	adiutantką	adiutantkami
Lokativ	adiutantce	adiutantkach
Vokativ	adiutantko	adiutantki

Worttrennung:

adiu·tant·ka, Plural: adiu·tant·ki

Aussprache:

IPA: [adjuˈtantka], Plural: [adjuˈtantci]

Hörbeispiele:  adiutantka ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, scherzhaft: ständige Begleiterin, Gefährtin

Männliche Wortformen:

[1] adiutant

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] veraltet, scherzhaft: ständige Begleiterin, Gefährtin

Deutsch: Begleiterin f, Gefährtin f

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 52.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adiutantka“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „adiutantka“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „adiutantka“