adiutant przyboczny

adiutant przyboczny (Polnisch)

Substantiv, m, Wortverbindung

	Singular	Plural
Nominativ	adiutant przyboczny	adiutanci przyboczni
Genitiv	adiutanta przybocznego	adiutantów przybocznych
Dativ	adiutantowi przybocznemu	adiutantom przybocznym
Akkusativ	adiutanta przybocznego	adiutantów przybocznych
Instrumental	adiutantem przybocznym	adiutantami przybocznymi
Lokativ	adiutancie przybocznym	adiutantach przybocznych
Vokativ	adiutancie przyboczny	adiutanci przyboczni

Worttrennung:

ad·iu·tant przy·bocz·ny, Plural: ad·iu·tan·ci przy·bocz·ni

Aussprache:

IPA: [adˈjutant pʃɨˈbɔt͡ʃnɨ], Plural: [adjuˈtant͡ɕi pʃɨˈbɔt͡ʃɲi]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] Politik: Flügeladjutant

Synonyme:

[1] fligeladiutant

Oberbegriffe:

[1] adiutant, oficer

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] rząd

Übersetzungen

 [*] Übersetzungen umgeleitet

Für [1] siehe Übersetzungen zu Flügeladjutant2 m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „adiutant przyboczny“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „adiutant+przyboczny“

[1] Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9 , „adiutant“ Seite 24.

[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0 , „adiutant“ Seite 14.

[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , „adiutant“ Seite 11.

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , „adiutant“ Seite 52.

[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , „adiutant“ Seite 8.