accipere

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

accipere (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular accipiō
2. Person Singular accipis
3. Person Singular accipit
1. Person Plural accipimus
2. Person Plural accipitis
3. Person Plural accipiunt
Perfekt 1. Person Singular accēpī
Imperfekt 1. Person Singular accipiēbam
Futur 1. Person Singular accipiam
PPP acceptus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular accipiam
Imperativ Singular accipe
Plural accipite
Alle weiteren Formen: Flexion:accipere

Worttrennung:

ac·ci·pe·re

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] transitiv: erhalten, empfangen
[2] transitiv: jemanden in Empfang nehmen, empfangen, begrüßen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb capere → la mit dem Präfix ad- → la[1]

Beispiele:

[1] „quotiens cuique tunicam aut sagum dabis, prius veterem accipito, unde centones fiant.“ (Cato agr. 59)[2]
[1] „quae neque fieri / possunt neque fando umquam accepit quisquam profers, / carnufex;“ (Plaut. Amph. 296)[3]
[1] „ego equidem ex te audivi et ex tua accepi manu / pateram.“ (Plaut. Amph. 764–765)[3]
[2] „ita peregre adveniens / hospitio puplicitus accipiar.“ (Plaut. Amph. 161–162)[3]
[2] „ego pol te istis tuis pro dictis et male factis, furcifer, / accipiam; modo sis veni huc: invenies infortunium.“ (Plaut. Amph. 285–286)[3]
[2] „certe advenientem hic me hospitio pugneo accepturus est.“ (Plaut. Amph. 296)[3]

Redewendungen:

satis accipere

Wortbildungen:

accepta, acceptare, acceptrix, acceptum

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „accipio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 61–64.
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accipio“ Seite 23–25.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accipio“ Seite 23.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 58.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).