abalienatio

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abaliēnātiō (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ abaliēnātiō abaliēnātiōnēs
Genitiv abaliēnātiōnis abaliēnātiōnum
Dativ abaliēnātiōnī abaliēnātiōnibus
Akkusativ abaliēnātiōnem abaliēnātiōnēs
Vokativ abaliēnātiō abaliēnātiōnēs
Ablativ abaliēnātiōne abaliēnātiōnibus

Worttrennung:

ab·a·li·ē·nā·tiō, Plural: ab·a·li·ē·nā·tiō·nēs

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Recht: Handlung, etwas zum Erwerb freizugeben; Verkauf, Veräußerung, Entäußerung
[2] übertragen: Abweisung, Veräußerung
[3] mittellateinisch: Trennung, Beseitigung
[4] mittellateinisch: Verzicht, Veräußerung
[5] mittellateinisch: ungerechte Wegnahme

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abalienare mit dem Suffix -tio → la[1][2]

Sinnverwandte Wörter:

[1] alienatio, venditio, venus
[2] aversio, repudiatio
[3] abolitio, separatio
[4] cessio, renuntiatio
[5] ablatio

Gegenwörter:

[1] emptio

Beispiele:

[1] „Abalienatio est eius rei quae mancipi est aut traditio alteri nexu aut in iure cessio inter quos ea iure civili fieri possunt.“ (Cic. Top. 28)[3]
[2] „Recte enim speratur a talibus omnimoda mentis abalienatio a mortalibus rebus et miserarium saeculi huius oblivio, quae nomine obdormitionis et somni decenter et prophetice significatur, ubi summa pax nullo tumultu interpellari potest.“ (Aug. in psalm. 4,9)[4]
[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 3.
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 1.
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abalienatio“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 6.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 43, Zeile 76 – Spalte 44, Zeile 6.
[3–5] Otto Prinz, Helmut Gneuss (Hgg.): Mittellateinisches Wörterbuch, Bände A–C, München 1967–1999 „abalienatio

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 3.
  2. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abalienatio“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 6.
  3. Marcus Tullius Cicero: Topica. Edited with a translation, introduction, and commentary by Tobias Reinhardt. 1. Auflage. Oxford University Press, Oxford 2003, ISBN 978-0-19-926346-2, Seite 128.
  4. Sanctus Aurelius Augustinus: Opera (= Corpus Christanorum, Series Latina. Band XXXVIII). Pars X, 1: Enarrationes in psalmos I–L. Brepolis, Turnholt 1956., Seite 18.