abactio

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abāctio (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ abāctio abāctiōnēs
Genitiv abāctiōnis abāctiōnum
Dativ abāctiōnī abāctiōnibus
Akkusativ abāctiōnem abāctiōnēs
Vokativ abāctio abāctiōnēs
Ablativ abāctiōne abāctiōnibus

Worttrennung:

ab·ac·tio, Plural: ab·ac·ti·o·nes

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Wegtreiben

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abigere → la[1] mit dem Suffix -tio → la

Beispiele:

[1] „simulque describit vastitatem terrae Iudaeae interfectionemque multorum, abactionem pecorum, subversionem urbium atque murorum,“[2]
[1] „Εξελαϲιϲ abactio“ (Gloss. II, 302, 50; von Henri Estienne emendiert aus abiectio, von Goetz/Gundermann nicht übernommen)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abactio“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 6.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 41, Zeile 58–61.
[1] Pracownia Łaciny Średniowiecznej IJP PAN: eLexicon Mediae et Infimae Latinitatis Polonorum [= Elektroniczny Słownik Łaciny Średniowiecznej w Polsce] (A–Q): „abactio

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abactio“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 6.
  2. Sanctus Eusebius Hieronymus; Siegfried Reiter (Herausgeber): In Hieremiam prophetam. Libri sex. 1. Auflage. Sect. II Pars I (= Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum 59), Österreichische Akademie der Wissenschaften, Wien/Leipzig 1913 (Digitalisat), Seite 72–73.
  3. Georg Goetz, Gotthold Gundermann (Herausgeber): Glossae Latinograecae et Graecolatinae. Accedunt minora utriusque linguae glossaria. In: Corpus glossariorum Latinorum. A Gustavo Loewe inchoatum. Volumen II, B. G. Teubner, Leipzig 1888 (Internet Archive), Seite 302.